او می‌رود دامن کشان

سمیه جهانگیری؛ همسر شهید عباس ورامینی نیز در این آئین در سخنانی کوتاه، گفت: شهدا، تافته جدا بافته نبودند، آدم‌هایی بودند با نیازهای انسانی. اما آنچه آن‌ها را فرشته‌خو کرد، دل کندن از وابستگی‌های دنیا بود؛ دل کندن از مادری که او را پرورانده، دل کندن از همسری که با او پیوند بسته و فرزندانی که نیازمند آغوش پدر و تکیه‌گاه محکم او هستند و دیگر تعلقات. زمانی می‌رسد که همه اینها کوچک و ناچیز به‌نظر می‌رسند و آن زمان طرف معامله، خداست؛ و چه زیبا معامله‌ای است.
 
وی ادامه داد: شهدا رفتند و به بهترین جایگاه و مقام‌ها رسیدند و ما ماندیم با این بازی‌ها و گل‌به‌خودی‌ها. زمانه، زمانه عجیبی است که اگر دست از دامان ولایت فقیه برداریم، قطعا گم خواهیم شد.